در تکنيكهای وسترنبلات،  PCR و  Real time نيازمند دسترسی به كل محتوای ژنتيکی سلول و يا محتوای پروتئينی هستيم، بنابراين بايد غشای سلول تخريب شود و درنتيجه ما خود سلول را ديگر نخواهيم داشت. اما برخی از تکنيكهای شناسايی  پروتئين وجود دارد كه بدون ازبين رفتن غشای سلول میتوانند در تشخيص سلول، محقق را ياری كنند. از جمله اين تکنيكها میتوان به فلوسايتومتری اشاره كرد.

فلوسايتومتري روش سنجش ايمنولوژي بسيار سريع و قدرتمندي است كه براي شناسايي ذرات (سلولها) و ارزيابي خصوصيات آنها به كار ميرود. ذرات مورد آزمايش بهصورت معلق در مايع با سرعتي حدود  ۵تا  ۵۰متر در ثانيه از ميان منفذي باريك و از مقابل پرتوي باريك از نور ليزر عبور ميكنند. بدين ترتيب امکان جمعآوري اطلاعات مربوط به  ۵۰۰۰تا ۵۰۰۰۰ سلول در هر ثانيه فراهم ميشود. اغلب حجم مورد نياز از نمونه مورد آزمايش نيز خيلي كم و حدود  ۱۰۰ميکروليتر است. در مورد دقت اين روش نيز بايد گفت كه قادر است تعداد ۱سلول سرطاني در ميان  ۱۰۰۰۰تا  ۱۰۰۰۰۰سلول عادي موجود در نمونة مغز استخوان را شناسايي كند.

  نمایش کامل

در مقایسه با ژنتیک که بیشتردر راستای بررسی ژن های منفرد است، ژنومیکس تمام ژن های ژنوم و درهمکنشهای میان آنها و محیطشان را مورد مطالعه قرار میدهد. در این میان دانش ژنومیکس سرطان تغییرات اساسی را در شیوه تفکر دانشمندان، درباره سرطان به وجود آورده است. درمان بسیاری از انواع سرطان ها هنوز شامل عمل جراحی برای درآوردن تومور، بهعلاوه پرتودهی اضافی یا شیمیدرمانی برای کشتن هرگونه سلول باقیمانده است که هر کدام از این روش ها میتواند دارای عوارض جانبی جدی باشد. برای نمونه بسیاری از داروهای معمول شیمیدرمانی موجب ریزش مو، حالت تهوع و افت خطرناک سلول های خونی سفید و قرمز میشوند. اما خوشبختانه تحقیقات جدید ژنتیکی روش های بهتری را در تشخیص، هدفگذاری و درمان موثر سرطان، همچنین مدیریت بهینه اثرات جانبی به ارمغان آورده است. با تمرکز بر روی ژن های مسئول رشد و انتشار سرطان های گوناگون، محققان میتوانند هدفهای بیشتری را برای داروها شناسایی کنند و روش های جدید درمانی را برای از بین بردن سلول های سرطانی، بدون آسیب به بافت های سالم طراحی کنند.

  نمایش کامل